معاونت تحقیقات و فن آوری دانشگاه
دقت تشخیصی پرتوهای مادون قرمز بارادیوگرافیهای بایت وینگ در پوسیدگی های اینترپروگزیمال دندانهای خلفی مقایسه شد

روند پوسیدگی یک روند قابل پیشگیری یا متوقف شونده است. اگر شناخت زودهنگام پوسیگی صورت بگیرد باروش های غیرتهاجمی مانند فلورایدتراپی، آنتی میکروبیال تراپی، تغییر رژیم غذایی و یا لیزر های کم توان میتوان پوسیدگی را متوقف یا حتی بازگرداند. پرکاربردترین روش های تشخیصی درکلینیک مشاهده و رادیوگرافی می باشند که هردو دارای اختصاصیت بالا ولی حساسیت پایین می باشند که گاهی قادر به تشخیص پوسیدگی های اولیه نیستند به علاوه مضرات استفاده ازپرتوهای x را نیز نباید نادیده گرفت. می توان از امواج الکترومغناطیس درطول موج های مادون قرمز برای تشخیص پوسیدگی استفاده کرد. امواج از مینا و بافت سالم به راحتی عبور کرده و در محل دارای پوسیدگی و حدفاصل پوسیدگی و بافت سالم دچار جذب و یا پراکندگی می شوند که این امواج توسط یک گیرنده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و تصویری از محل های دارای پوسیدگی نمایان می گردد. مطالعات انجام شده نشان می دهدکه رادیوگرافی بایت وینگ به علاوه مشاهده مستقیم با شیوع کم پوسیدگی موجب افزایش نتایج مثبت کاذب و در نتیجه درمان های تهاجمی غیرضروری می گردد. با توجه به حساسیت بالاتر و میزان بسیار پایینتر نتایج منفی کاذب دستگاه VistaCam iX برای تشخیص پوسیدگیهای پروکسیمال، می تواند به عنوان ابزاری مؤثر برای تشخیص پوسیدگی توصیه شود.
عنوان طرح: مقایسه دقت تشخیصی پرتوهای مادون قرمز با رادیوگرافیهای بایت وینگ در پوسیدگی های اینترپروگزیمال دندانهای خلفی/کد پژوهان: 11083
دکتر سولماز ولی زاده؛ عضو هیأت عملی گروه رادیولوژی دهان دانشکده دندانپزشکی علوم پزشکی شهید بهشتی